Groene Wending

In onze zoektocht naar de waarde van groen en energie, maakten wij een fotografie
documentaire zodat jij kan komen gluren, bij je buren, thuis en op straat! 

Op iedere plek raakten we verwonderd door persoonlijke verhalen, opgeslagen in voorwerpen en rituelen.
Buiten nemen we jou mee langs contrastrijke beelden van vier verschillende buren en
nodigen we je uit bij jezelf naar binnen te kijken, naar wat jou energie geeft en waarmee jij de buurt groener kan kleuren.

Fotografie: Jane Johannes    Tekst: Wendela Troll

Gian, Erik & Loulou

Gian weet dat hij een minuscuul deel is van een oneindig geheel, namelijk de natuur. Energie kent
verschillende vormen: een plant bloeit op zonlicht, een kind groeit van liefde en zelf laadt hij op van muziek.

Erik maakt meer van minder. Hij gebruikt lokale onbewerkte seizoensgroenten om drie
kleurrijke gangen neer te zetten - voor een tientje!

Lou Lou van twaalf vindt haar rust bij het groen in de gehaaste stad. Ze vertelt over de bloesem in Westerpark: ‘De bloemen komen en gaan, niemand weet wanneer.’ Met haar moeder Inge woont ze in een huis vol vintage, zachte kleuren en eigencreaties.

Nathalie

Nathalie kent schaarste, maar voelt zich rijk:
ze groeide op in een woonwagen waarmee ze van kermis naar kermis trok en greep haar kans toen ze een huis kon huren
waar altijd water is, én stroom!

‘Kijk, dit is waar ik ‘s avonds zit, warm gehouden door mijn hond, kat en een dekentje.’ Laat Nathalie ons zien. Ze kreeg al het vermoeden dat de energieprijzen zouden stijgen door Covid-19 en de gasbevingen in Groningen en dacht: wat kan ik hier zelf aan doen?

Nathalie ontvangt ons bij haar thuis, een plek die haar dierbaar is. In haar jeugd reisde ze in een woonwagen door het land van kermis naar kermis. Dan waren er 27 ‘huishoudens’ aan één waterleiding gekoppeld en kabbelde er een miezerig straaltje uit de kraan. Geen winter ging voorbij zonder onder de woonwagen te moeten kruipen om de leiding te ontdooien.

Nathalie ervoer op jonge leeftijd de waarde van stromend water en drukt hoeveelheden praktisch en tastbaar uit: ‘Tegenwoordig stroomt er 15L per minuut uit een kraan,’ vertelt ze, ‘moet je nagaan dat vrouwen in Afrika voor 15L water, uren moeten lopen vanaf de waterput met 15 kilo op het hoofd.’ In een woonwagen betaalden mensen trouwens rustig €320,- per maand aan energie. Een gatenkaas qua isolatie! Wat is een écht huis dan fijn hè?

‘Kijk, dit is waar ik ‘s avonds zit, warm gehouden door mijn hond, kat en een dekentje.’ Laat Nathalie ons zien. Ze kreeg al het vermoeden dat de energieprijzen zouden stijgen door Covid-19 en de gasbevingen in Groningen en dacht: wat kan ik hier zelf aan doen? Voor ze een aantal dagen wegging trok ze alle stekkers eruit (behalve dat van haar aquarium en ijskast) en ontdekte met de app van de energieleverancier ‘sluipstroom’: stroom die er vandoor gaat zonder dat je er veel mee doet. Nathalie leeft van weinig, maar beleeft veel meer: ‘Uiteindelijk moet het moois van binnenuit komen, niet van buitenaf.’ Woonwagen wijsheid van een lieve en bijzondere buurvrouw.

Lou Lou

Voor sinterklaas of kerst kun je natuurlijk ook iets geven uit eigen huis waar je een kleine draai geeft. Zo zit Lou Lou’s waardering voor alles dat leeft en groeit in allerlei elementen van haar levensstijl verweven.

Lou Lou van twaalf lentes jong, wil later marine bioloog worden. Of model. Het opstapje naar deze laatste toekomstdroom krijgt ze alvast bij de expositie. En ze is prachtig, op iedere foto. Toch is het moeilijk haar in alle volledigheid te vangen. Want wat zit er een diepte en kleur in wat ze met weinig woorden beschrijft. En beleving in haar grote bruine ogen!

Vanaf haar tweede levensjaar gaat Lou Lou met haar moeder naar Westerpark wanneer de bomen vol in bloei zijn. Ze vertelt: ‘De bloesem komt en gaat, niemand weet wanneer.’ Even gebiologeerd praat ze over de oceaan, waar we slechts vijf procent van kennen. Een geheel andere wereld, zoals onderwater of bij Harry Potter, trekt haar enorm. Zo raakt Lou Lou grote thema’s als vergankelijkheid, ontzag en verwondering voor de natuur, maar gaat ze (gelukkig) net zo graag op in haar fantasie.

Om te ontspannen van de groots en meeslepende fantasieën, de chaos van onze grote stad en school, zoekt Lou Lou de natuur op of trekt ze zich thuis terug. Met haar moeder, Inge, woont ze in een huis vol vintage, zachte kleuren en eigen creaties. Haar kledingkast hangt vol met tweede kans kleding. Op tafel staan twee plantjes, waarvan de potjes beschreven zijn met een persoonlijke gedichtje. Voor sinterklaas of kerst kun je natuurlijk ook iets geven uit eigen huis waar je een kleine draai geeft. Zo zit Lou Lou’s waardering voor alles dat leeft en groeit in allerlei elementen van haar levensstijl verweven.

Samen met haar moeder vormt ze een sterk en ondernemend team.

Inge maakt zich hard voor een dak boven het hoofd van vluchtelingen uit Oekraïne. Waar haar generatie klimaatverandering ontkende, is het voor haar dochter de harde realiteit.

Lou Lou schommelt voor de deur op het toestel dat Inge ontworpen heeft. Het metaal heeft een natuurlijke uitstraling door de bewerking van een lokale smid. Op allerlei manier kan de balans worden terug gebracht in de relatie tussen mens en natuur. Lou Lou gebruikt haar verbeelding, waarin ze vrij is en onbevangen. Zoals op de schommel. Wellicht dat daar een groene toekomst wordt gesmeden.

Erik

Erik gebruikt onbewerkte seizoensgroenten om drie kleurrijke gangen neer te zetten Met vegan eten (zonder dat men het door heeft) trekt hij iedere woensdag een volle Zaal 100.

Erik gebruikt onbewerkte seizoensgroenten om drie kleurrijke gangen neer te zetten - voor een tientje! De lokale plant- en diervriendelijke ingrediënten geven hem precies genoeg kaders, om zijn creativiteit te maximaliseren. Met vegan eten (zonder dat men het door heeft) trekt hij iedere woensdag een volle Zaal 100.

Zaal 100 is een bijzondere plek. Het oude schoolgebouw werd ooit gekraakt en is inmiddels een kunstinstelling voor ongehoord geluid. Het buurtrestaurant dat Erik er runt ziet er bijzonder gezellig uit. Langs de muur hangen schilderijtjes met lijntekeningen van een lokale artiest.

Vanavond komt buur Tanja van Buurtlicht kunst beamen tijdens het eten. Erik maakt verbinding met allerlei initiatief uit de buurt. Zo komt twee weken na ons bezoek de Theaterhuiskamer eten en optreden, met hun ontwapenende verhalen over wat ‘Thuis’ betekent voor de acteurs uit de buurt. Ook met de Buurtboerderij en het RobinFood Kollektief werkt hij nauw samen.

Uiteraard is niet alles koek en ei (dat ons herinnert aan zijn heerlijke mayo zonder ei). Erik heeft artrose in zijn gehele onderstel. Dat maakt bewegen zwaar. Gelukkig staat radio Fip altijd aan, met dansbare deuntjes en ‘het heerlijke Frans geouwehoer’. Erik oogt vrolijk en houdt het licht. Eigenlijk weet hij in vrijwel alles dat hij doet, meer van minder te maken.

Gian

Gian groeide op in Zweden. Daar verhouden mensen zich op een andere manier tot de natuur. Natuurlijker zou je kunnen zeggen. De natuur is deel van de infrastructuur en daarmee cúltuur.

Bij Gian thuis is de eerste kamer aan de gang een plek om op te laden. De stilte is er zichtbaar. We zien een bed, een paar planten en een matje op de grond. In de gang maak je de transitie naar een volgende ruimte - er hangen vierkante canvasjes met close-ups van muzikanten. De kamer waar Gian zijn energie vrijlaat staat vol met planten en muziekinstrumenten. Op ons verzoek laat hij de ruimte zich vullen met jazzy tunes van zijn versterkte gitaar.

Gian groeide op in Zweden. Daar verhouden mensen zich op een andere manier tot de natuur. Natuurlijker zou je kunnen zeggen. De natuur is deel van de infrastructuur en daarmee cúltuur. In Nederland ziet Gian het Westerse ‘denken’ terug in onze relatie met de natuur. We zien bijvoorbeeld de luchtzuiverende eigenschap van een plantje, terwijl je daar weinig aan hebt in isolatie van andere plantjes. Niets leeft op zichzelf, Gian kijkt naar een groter geheel.


Ook zou hij meer gewicht willen geven aan wat we voelen en ervaren. Er is zo veel dat we nog niet weten uit te drukken.. Gian deed een experiment met twee dezelfde plantjes. Het ene plantje bleek beter te groeien, onder dezelfde meetbare condities. Het verschil? Het ene plantje kreeg schoon water (gekookt), werd tegen gepraat en ontving mooie melodietjes - het andere niet. Zou onze liefde, aandacht en creativiteit ook energie kunnen dragen?

Greenbox

Dit project is naar aanleiding van het Greenbox project in de Staatsliedenbuurt.

"Het Greenbox project was een pop-up plek voor 3 weken. Het was een tijdelijke buurtplek in een opvallende zeecontainer waar er door de bewoners en buurtprofessionals werd gewerkt aan thema's uit de buurt. Een plek waar je onder het genot van een kopje koffie, thee of chocomelk kon praten over het verlagen van je energierekening. Ook was het een plek waar je tips kon krijgen van een energiecoach, waar activiteiten plaatst vonden om de buurt bewust te maken van duurzaamheid en waar bewoners met elkaar in gesprek konden.

Bewonersinitiatief
De Greenbox was een bewonersinitiatief van Peter Siegel in samenwerking met de woningcorporaties, Stadsdeel West, Stichting !Woon en Hoodlab, omdat we geloven dat het samen groener, gezonder en goedkoper kan." (check: greenbox.city)

Using Format